Είναι παγκοσμίως αποδεκτό ότι οι αντλίες νερού της πισίνας μπορούν εύκολα να διαβρωθούν και, συνεπώς, να μειώσουν την αποτελεσματικότητά τους. Επομένως, Απαιτούνται απαραίτητα τρόποι για να αποτρέψετε τη διάβρωση της αντλίας pools για να γίνουν οι πιο ενεργειακά αποδοτικές αντλίες πισίνας.
1) Φθορά και διάβρωση rαφορά τη διάβρωση και τη διάβρωση μεταλλικών επιφανειών από υγρά υψηλής ταχύτητας. Η ρευστή διάβρωση είναι διαφορετική από τη διάβρωση που προκαλείται όταν το μέσο περιέχει στερεά σωματίδια. Οι αντλίες Pool θα φθαρούν κατά τη λειτουργία, επομένως θα πρέπει να προσπαθήσουμε να χρησιμοποιήσουμε υλικά με καλή αντοχή στη φθορά για να μειώσουμε τη φθορά και τη διάβρωσή τους. Φυσικά, διαφορετικά υλικά έχουν διαφορετικές ιδιότητες κατά της φθοράς και της διάβρωσης.
2) Η ηλεκτροχημική διάβρωση αναφέρεται στην ηλεκτροχημική διαδικασία κατά την οποία η επιφάνεια επαφής ανόμοιων μετάλλων σχηματίζει μια μπαταρία λόγω της διαφοράς στο δυναμικό ηλεκτροδίου μεταξύ των μετάλλων , προκαλώντας έτσι τη διάβρωση του μετάλλου της ανόδου. Για να αποφευχθεί η ηλεκτροχημική διάβρωση, το ένα είναι η χρήση μιας θυσιαστικής ανόδου για την προστασία του μετάλλου της καθόδου, ενώ η άλλη είναι η χρήση του ίδιου μεταλλικού υλικού για το κανάλι ροής της αντλίας.
3) Η Inter-Η κοκκώδης διάβρωση είναι ένα είδος τοπικής διάβρωσης, αναφέρεται κυρίως στο φαινόμενο της καθίζησης καρβιδίου του χρωμίου μεταξύ κόκκων κρυστάλλου από ανοξείδωτο χάλυβα. Η κοκκώδης διάβρωση είναι εξαιρετικά διαβρωτική για τα υλικά από ανοξείδωτο χάλυβα. Τα μέτρα για την πρόληψη της ενδο-κοκκώδους διάβρωσης είναι: η ανόπτηση του ανοξείδωτου χάλυβα ή η χρήση ανοξείδωτου χάλυβα εξαιρετικά χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα (C<0,03%).
4) Η ομοιόμορφη διάβρωση αναφέρεται στην ομοιόμορφη χημική διάβρωση ολόκληρης της μεταλλικής επιφάνειας όταν διαβρωτικό υγρό έρχεται σε επαφή με τη μεταλλική επιφάνεια. Αυτός είναι ο πιο κοινός τύπος διάβρωσης και είναι επίσης ο λιγότερο επιβλαβής τύπος διάβρωσης. Τα μέτρα για την πρόληψη της ομοιόμορφης διάβρωσης είναι: υιοθέτηση κατάλληλων υλικών (συμπεριλαμβανομένων των μη μετάλλων) και λάβετε υπόψη επαρκές περιθώριο διάβρωσης κατά τον σχεδιασμό της αντλίας.
5) Η διάβρωση ρωγμών είναι ένα είδος τοπικής διάβρωσης, που αναφέρεται στην διάβρωση που προκαλείται από τη μερική καταστροφή του παθητικού φιλμ μετάλλου λόγω της μείωσης της περιεκτικότητας σε οξυγόνο στη σχισμή και της μείωσης της τιμής του pH μετά την πλήρωση της σχισμής με διαβρωτικό υγρό.
6) Η διάβρωση με λακκούβες είναι τοπική διάβρωση. . Η μερική καταστροφή του μεταλλικού παθητικού φιλμ προκαλεί τον γρήγορο σχηματισμό ημισφαιρικών κοιλοτήτων σε μια συγκεκριμένη τοπική περιοχή της μεταλλικής επιφάνειας. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται διάβρωση με κοιλότητες.
7) Διάβρωση σπηλαίωσης. Η διάβρωση που προκαλείται όταν εμφανίζεται η σπηλαίωση της αντλίας ονομάζεται διάβρωση σπηλαίωσης. Ωστόσο, η σπηλαίωση των αντλιών νερού πισίνας δεν μπορεί να αποφευχθεί. Η σπηλαίωση θα συμβεί περισσότερο ή λιγότερο κατά τη λειτουργία των αντλιών νερού πισίνας. Για εκείνες τις αντλίες που συχνά προκαλούν διάβρωση λόγω σπηλαίωσης, μπορούν να χρησιμοποιηθούν υλικά ανθεκτικά στη σπηλαίωση για να αυξηθεί η αντοχή τους στη σπηλαίωση.
Συμπερασματικά, διατίθενται διάφορες μέθοδοι που αναφέρονται παραπάνω για την επίτευξη του πιο ενεργειακά αποδοτικού νερού πισίνας. αντλίες.
